در روز 5 اسفند امسال، مصادف با 14 شعبان، طلاب پایه شش و هفت مدرسه علمیه قرآنی امام علی‌بن موسی الرضا (علیه‌السلام) در پیشگاه حضرت ولیعصر (عجل‌الله فرجه الشریف) و توسط دستان پربرکت آیت الله شب زنده دار (دامت برکاته)، ملبس به لباس مقدس و والای طلبگی شدند.
آیت الله شب زنده دارد (دامت برکاته) در ضمن این مراسم، نکات ارزشمند و حائز اهمیتی را درباره حضرت صاحب الزمان(عج)، طلبگی و اهمیت تلبس فرمودند. طلاب مدرسه در این مراسم شرکت داشته و از بیانات استاد بهره بردند.
صوت بیانات آیت‌الله شب زنده دار(دامت برکاته)
خلاصه فرمایشات آیت الله شب زنده دار
ایشان مطالب را در سه بخش بیان فرمودند؛
بخش اول به مناسبت نیمه شعبان و ولادت امام زمان علیه السلام و تذکر این فراز از دعا:
«اللهم لا تنسنا ذکره و انتظاره و قوة الیقین فی ظهوره »
پروردگارا هیچگاه یاد آن بزرگوار را به فراموشی قرار مده
ما جمع طلاب به واسطه اینکه دائماً از الطاف حضرت بهره‌مند می‌شویم نباید از یاد ایشان غافل باشیم،باید پیوسته منتظر حضرت باشیم مانند کسی که منتظر یک محبوب است.
بخش دوم سخنان ایشان اشاره به دو آیه قرآن بود:
۱- « إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَ خَشِيَ الرَّحْمٰنَ بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَ أَجْرٍ كَرِيمٍ»
۲- « إِنَّمَا يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ غَفُورٌ»
منظور از« اتباع ذکر» یعنی پیروی از قرآن ، و مراد آن است که مراتب عالی هدایت و انذار شامل کسانی می‌شود که پیرو قرآن هستند و الا انذار عمومی مربوط به همه است.
بنابراین اگر بخواهیم به صورت کامل مشمول این آیه شویم باید تصمیم بگیریم یک گام هم از دستورات قرآن سرپیچی نکنیم و از قرار دادن این آیه کنار آیه دوم، این نتیجه به دست می‌آید که همان مراتب عالی کمال برای اهل علم است.
مسئله ارتباط و حفظ با قرآن هم اهمیت ویژه‌ای دارد. مقام معظم رهبری شاید به صورت رسمی حافظ قرآن نباشند اما تسلط زیادی بر آیات دارند، بعد از تعیین ایشان به عنوان رهبری،حافظ ۱۲ جزء قرآن شدند.
و شما عزیزانی که حافظ قرآن هستید باید محفوظاتتان را نگه دارید تا فراموش نکنید.
اما مسئله سوم در مورد تعمم دوستان:
مرحوم والد ما از علامه طباطبایی نقل کردند زمانی که ما نجف مشغول تحصیل بودیم مدتی بود که پولی به دست ما نرسیده بود مقدار نسیه‌هایی که از مغازه‌ها گرفته بودیم زیاد شده بود،یک روز صبح از شدت فکر نتوانستم مطالعه کنم و به فکر فرو رفتم حالا چه می‌شود که ناگهان صدای درب منزل را شنیدند و بعد از باز کردن درب دیدم مردی با محاسن حنایی
گفت: من شاه حسین ولیّ هستم، خدای تبارک و تعالی می فرماید:
در این هجده
سال کی تو را گرسنه گذاشتم
که، درس و مطالعه را رها کردی و به فکر روزی افتادی، خداحافظ شما!
وقتی یک مقدار فکر کردم دیدم ۱۸ سال زمانیست که معمم شدم یعنی معمم شدن طلبگی رسمی است و لباس نوکری امام زمان علیه السلام.
البته حکمت این فراز و نشیب‌ها برای این است که انسان پخته شود.
داستان دوم مربوط به یکی از فضلایی است که در روستایی بین ماهان و کرمان مشغول تبلیغ بود. خودش تعریف می‌کرد که به ذهنم آمده بود محل تبلیغ را عوض کنم یک روز یکی از نمازگزاران به من گفت در مسجد یک آقایی مرا دید که به شما پیغام برسانم که محل تبلیغتان را عوض نکنید (با اینکه احدی مطلع نبود) و رادیو را کنار عمامه ما نگذارید.
قبل از انقلاب عادت داشتم اخبار گوش می‌کردم و رادیو را کنار عمامه می‌گذاشتم. گاهی خواب می‌رفتم و بعد از اخبار آهنگ پخش می‌شد. حضرت فرموده بودند عمامه ما یعنی این لباس منسوب به ماست. باید حرمت این لباس حفظ شود.
سابقاً طلبه‌ای در مدرسه خان حجره داشت به گوش امام رسید که یک حرف نامناسبی زده،حضرت امام فرمودند این طلبه باید از قم برود،هرچه گفتند طلبه درس خوانیست، امام فرمود نه ، حرف نامناسب یک طلبه، پای همه حساب می‌شود.
بنابراین وقتی ما خود را سرباز امام زمان می‌دانیم باید رفتار و کردار ما مطابق با شأن این لباس باشد و کاری که حتی حلال است اما مورد توقع نیست، از ما سر نزند.
یک وقتی حقیر خواب امام زمان علیه السلام را دیدم و فرمودند فلانی معمم شده ایشان جزء طلابی بود که از طرف آیت الله مصباح به کشورهای اروپا و آمریکا رفته بودند و هیچگاه از لباس دور نشد علیرغم اینکه بعضی از دوستان در اروپا لباس را کنار گذاشت چرا امام زمان علیه السلام فقط اسم ایشان را آورد این یک مطلبی است.
همه عزیزانی که معمم می‌شوند کاری کنند که مدال افتخار از طرف امام زمان نصیب آنها شود، و مورد رضایت پروردگار عالم باشند.
و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
بعد از مراسم، طلاب معمم میثاقی را قرائت کرده و عهدی با امام خود، بستند. بعد از آن هم تصاویری را به یادگار ثبت کردند.
